Moskwa przygotowuje się do parady zwycięstwa

W ostatnich lata wojskowe parady organizowane w Rosji z okazji dnia zwycięstwa cechują się dość niewielką prezentacją sprzętu w Moskwie, za to dość dużym urozmaiceniem (jak na opisywane braki uzbrojenia w armii) w mniejszych miastach jak np. Jekaterynburg. Od przynajmniej paru dni stolica ponownie przygotowuje się do tego wydarzenia, co zostało zauważone i udostępnione w formie zdjęć w social mediach. Widzimy na nich przynajmniej cztery rodzaje uzbrojenia w postaci m.in. armatohaubicy 2S43 Małwa, wyrzutni bezzałogowców Harpia-A1/Gerań-2 i Łancet na bazie samochodu ciężarowego Kamaz-6350 z kabiną opancerzoną K-5350 czy zestawu niskopodwoziowego przewożącego czołg średni T-34-85.

Rosyjski 9 maja bez mitycznego czołgu

Dzięki poniższemu filmowi, nagranemu podczas przejazdu kolumny sprzętu zmierzającego na moskiewską paradę, możemy zobaczyć, jakie pojazdy na pewno wezmą w niej udział 9 maja:

• wyrzutnie pocisków balistycznych dalekiego zasięgu RS-24 Jars,
• wyrzutnie pocisków balistycznych krótkiego zasięgu 9K720 Iskander,
• wyrzutnie systemów przeciwlotniczych S-400,
• bojowe wozy piechoty B-11 Kurganiec z wieżą Epoka (wersja z armatą automatyczną 2A94 kal. 57 mm),
• kołowe bojowe wozy piechoty K-17 Bumierang
• kołowe bojowe wozy piechoty BTR-82A,
• kołowe transportery opancerzone BTR-60/80
• kołowe armatohaubice 2S43 Malwa,
• wieloprowadnicowe wyrzutnie rakiet Tornado-S,
• wieloprowadnicowe wyrzutnie rakiet termobarycznych TOS-2,
• wyrzutnie bezzałogowców Harpia-A1 i Gerań-2 na na bazie samochodu ciężarowego Kamaz-6350 z kabiną opancerzoną K-5350,
• wyrzutnie amunicji krążącej Łancet na bazie samochodu ciężarowego Kamaz-6350 z kabiną opancerzoną K-5350,
• opancerzone pojazdy Z-STS Ahmat w niepokazywanej odmianie 4x4,
• opancerzone pojazdy minoodporne AMN-590951/Spartac,
• opancerzone pojazdy minoodporne Kamaz-53949 Tajfun-K,
• samochody opancerzone rodziny GAZ-Tigr,
• samochody ciężarowe Kamaz-6350 z kabiną opancerzoną K-5350,
• wozy pomocy technicznej/zabezpieczenia technicznego na podwoziu samochodów ciężarowych,

Zabrakło (przynajmniej an zamieszczonym filmie) części nowoczesnej rosyjskiej techniki jak czołg T-14 Armata czy ciężki bojowy wóz piechoty T-15.

Poza sprzętem obecnie wykorzystywanym przez wojsko widzimy dużą liczbę pojazdów historycznych przewożonych na zestawach niskopodwoziowych w postaci czołgów T-34-85 oraz dział samobieżnych SU-100. Warto wspomnieć, że na filmie pojawia się kilka nowości w postaci samochodów ciężarowych Kamaz-6350 z kabiną opancerzoną K-5350 stanowiących wyrzutnię/podstawę dla bezzałogowców Gerań-2/Harpia-A1 oraz Łancet. Oprócz tego prawdopodobnie po raz pierwszy pokazano opancerzone pojazdy Z-STS Ahmat w odmianie 4x4 (dotychczas znana była jedynie wersja 6x6).

Czy pokazane na filmie powyżej wozy to wszystko, co będzie mógł zobaczyć świat 9 maja w Moskwie? Zawsze pozostaje tutaj pewna doza tajemnicy, ponieważ do tego dnia jeszcze trochę czasu zostało i mogą pojawić się dodatkowe niespodzianki w kwestii uzbrojenia lądowego. Oprócz tego elementem parady będzie przelot różnego typu śmigłowców oraz samolotów należących do Federacji Rosyjskiej. Warto będzie także obserwować obchody 9 maja w innych miastach, ponieważ jak pokazuje Jekaterynburg, tam również można zobaczyć niemało sprzętu.

Kurganiec-25 to rodzina rosyjskich pojazdów gąsienicowych opartych o średnią platformę opracowaną przez KurganMaszZawod jako docelowy średni gąsienicowy transporter opancerzony i bojowy wóz piechoty dla rosyjskiej armii. Miał on docelowo zastąpić wszystkie dotychczas używane BMP-1/2/3. Jednostkę napędową pojazdu stanowi silnik wysokoprężny o mocy 800 KM, pozwalający na rozpędzenie tego ważącego 25 ton wozu do 80 km/h. Obecnie opracowane zostały trzy podstawowe warianty: transporter opancerzony B-10, bojowy wóz piechoty B-11 i wóz zabezpieczenia technicznego B-12. Istnieje jednak możliwości opracowania kolejnych wariantów specjalistycznych. Poszczególne wersje różnią się zastosowanym modułem uzbrojenia oraz liczbą przewożonych żołnierzy desantu ze stałą załogą liczącą trzy osoby (kierowca, dowódca i operator modułu uzbrojenia).

Wariant określany jako B-10 jest wyposażony w zdalnie sterowany moduł uzbrojenia wyposażony w wielkokalibrowy karabin maszynowy Kord kal. 12,7 mm oraz może przewozić do ośmiu żołnierzy desantu. B-11 jest z kolei wyposażony w bezzałogowy moduł wieżowy Bumierang-BM (DUMB-30 Epoch) uzbrojony w armatę automatyczną 2A42 kal. 30 mm sprzężoną z czołgowym karabinem maszynowy PKTM kal. 7,62 mm oraz dwie podwójne wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych 9M133 Kornet-EM lub wieżę AU-220M Bajkał z armatą automatyczną BM-57 kal. 57 mm sprzężoną z czołgowym karabinem maszynowym PKTM kal. 7,62 mm.

BTR-82A to rosyjski kołowy bojowy wóz piechoty oparty na transporterze opancerzonym BTR-80. Najbardziej zauważalną zmianą w BTR-82A jest moduł wieżowy BPPU-1, wyposażony w armatę 2A72 kal. 30 mm oraz 7,62 mm karabin maszynowy PKTM. Armata jest stabilizowana w dwóch płaszczyznach i posiada dzienno-nocny system celowniczy TKN-4GA-01 (z noktowizorem i dalmierzem laserowym), umożliwiający zwalczanie pojazdów, siły żywej oraz celów powietrznych na odległość do 2,5 km, w porównaniu do wcześniejszego modelu 2A28, który miał zasięg jedynie kilkuset metrów. Masa bezzałogowego systemu wieżowego wynosi około 1700 kg.

Transporter wyposażono w zmodernizowany system ochrony, który zwiększa jego zdolność przetrwania. Zwiększono odporność na miny i ładunki improwizowane, zastosowano siedzenia absorbujące energię, wykładziny przeciwodłamkowe oraz nowy system gaśniczy. W celu poprawy komfortu załogi BTR-82A wyposażono w system klimatyzacji, który również optymalizuje warunki pracy urządzeń elektronicznych pojazdu. Pojazd posiada także grubsze opancerzenie. Wszystkie te zmiany spowodowały wzrost masy całkowitej pojazdu do 15,4 tony (w porównaniu do 14,5 tony w BTR-80A). Napęd pojazdu zapewnia silnik o mocy 300 KM.

S43 Malwa to rosyjska armatohaubica samobieżna o trakcji kołowej. Jej uzbrojenie główne kalibru 152 mm posiada lufę o gwintowanym przewodzi, długości 47 kalibrów (około 7,15 m). Pojazd został zaprojektowany przez Centralny Instytut Badawczy „Buriewiestnik” i jest produkowany przez fabrykę Urałtransmasz, która wchodzi w skład koncernu UrałWagonZawod (UWZ), zależnego od państwowego holdingu Rostiech. System składa się z nośnika, którym jest wojskowy samochód ciężarowy BAZ-6010-027 z napędem 8×8, oraz uzbrojenia w postaci armatohaubicy 2A64 (wykorzystywanej również w gąsienicowym systemie 2S19 Msta-S). Zapas amunicji wynosi 30 naboi. Załoga zajmuje miejsce w opancerzonej kabinie z przodu wozu, a uzbrojenie jest zamontowane w jego tylnej części. Donośność określa się na 24,5-36 km, w zależności od zastosowanej amunicji. #READ[ articles: 1047402 | showThumbnails: true ]

Konstruktorzy twierdzą, że konstrukcję armatohaubicy maksymalnie uproszczono i odchudzono, co ma umożliwiać sprawny przerzut drogą powietrzną. Masa całkowita 2S43 wynosi 32 tony. Małwa posiada zmechanizowany, półautomatyczny system zasilania uzbrojenia głównego w amunicję, który według oficjalnych danych ma zapewniać szybkostrzelność na poziomie ośmiu strzałów na minutę. Wóz wyposażono w podpory stabilizujące podwozie w trakcie prowadzenia ognia. W różnych źródłach pojawiają się doniesienia, jakoby w przyszłości planowana była wymiana uzbrojenia głównego na to znane z gąsienicowej Koalicji-SW, co zwiększyłoby donośność do ponad 40 km. Jak dotąd informacje te nie znalazły potwierdzenia w otwartych źródłach. W 2024 roku zademonstrowano wersję ze zmienionym uzbrojeniem głównym o większej donośności.

9K515 Tornado-S to zmodernizowany wariant wieloprowadnicowej wyrzutni rakiet 9K58 Smiercz. Jedna wyrzutnia może wystrzelić 12 pocisków na dystans do 120 km (według niektórych źródeł do 200 km), podczas gdy pociski starego typu miały zasięg do 70 km. Nowoczesne rakiety systemu Tornado-S są naprowadzane na cel za pomocą nawigacji satelitarnej. W rosyjskiej wersji jest to GLONASS, ale dostępne są także warianty z naprowadzaniem optycznym, co, jak informują Rosjanie, umożliwia precyzyjne rażenie celów na maksymalnym dystansie nawet 200 km. Pierwotnie planowano wykorzystanie w systemie Tornado-S kontenerów transportowo-startowych dla pocisków 300 mm, podobnie jak w systemie Uragan-1M. Jednak w wersji wieloseryjnej pozostano przy oryginalnych prowadnicach, zwiększając celność dzięki cyfrowemu systemowi kierowania ogniem oraz nowemu komputerowi balistycznemu.

TOS-2 Tosoczka to samobieżna kołowa wyrzutnia pocisków termobarycznych kalibru 220 mm, mieszcząca 18 rakiet (w trzech rzędach po sześć pocisków), co stanowi mniejszą jednostkę ognia względem cięższego odpowiednika, jakim jest TOS-1A. Donośność tego systemu artyleryjskiego określa się na 6-10 km w zależności od typu używanego efektora, jednak obecnie Rosjanie pracują nad poprawą tego parametru, czego efektem mają być pociski o zasięgu rażenia 20-24 km. Jedną z różnic TOS-2 w porównaniu do TOS-1 jest system samozaładowczy, który eliminuje konieczność używania dodatkowego specjalistycznego wozu amunicyjnego. Zmodernizowano również system kierowania ogniem, który został zautomatyzowany i wyposażony w dodatkowe elementy zwiększające precyzję prowadzonego ognia.

Wbrew wcześniejszym zapowiedziom system nie został osadzony na nośniku gąsienicowym wywodzącym się z rodziny Armata. Zdecydowano się na wykorzystanie podwozia kołowego w postaci wojskowego samochodu ciężarowego Ural-63706 6 × 6 z rodziny Tornado-U. Decyzja ta najprawdopodobniej spowodowana jest doświadczeniami wyciągniętymi z udziału systemów TOS-1A w konflikcie syryjskim. Kołowe podwozie zapewnia większą mobilność oraz łatwiejszy transport powietrzny.

AMN-590951 to zmodernizowany wariant VPK-Ural, zaprezentowany po raz pierwszy na tegorocznych targach Armia-2022, gdzie ogłoszono zakup kilkunastu pojazdów na potrzeby rosyjskiej armii. Masa całkowita pojazdu to 14,5 tony, może on przewozić do dziewięciu osób. Prędkość maksymalna wynosi ponad 100 km/h, zaś zasięg to 1000 km. Pojazd ten względem pierwowzoru został ulepszony pod kątem wytrzymałości na ostrzał amunicją strzelecką oraz eksplozje, według producentów może on wytrzymać wybuch do 6 kg TNT pod dnem kadłuba. Uzbrojenie pojazdu stanowi wielkokalibrowy karabin maszynowy Kord kal. 12,7 mm umieszczony na dachu w obrotnicy.

GAZ-2330/2331 Tigr to rodzina rosyjskich pojazdów wielozadaniowych w układzie 4x4 których produkcja ruszyła w 2005 roku w Arzamaskiej Fabryce Maszyn. Najnowszą wersję pojazdu stanowi Tigr-M, który zaprezentowała firma OOO WPK w 2010 roku, jako wielozadaniowy pojazd GAZ-233114. Wprowadzono w nim szereg zmian, jak zwiększenie liczby przewożonych żołnierzy z ośmiu do dziewięciu, jeden duży kwadratowy właz zamiast dwóch mniejszych, nowy system filtracji powietrza oraz zastosowano silnik YaMZ-5347-10 o mocy 215 KM. 

Uzbrojenie pojazdu może stanowić wiele typów broni strzeleckiej jak uniwersalne karabiny maszynowe PKM/Pieczenieg kal. 7,62 mm, wkm-y 6P49 Kord kal. 12,7 mm, ewentualnie granatniki AGS-30 kal. 30 mm umieszczane zarówno na obrotnicach, jak i w zdalnie sterowanych modułach uzbrojenia. Obecnie rodzina Tigr liczy ponad dwadzieścia wersji specjalistycznych zamawianych przez niemal wszystkie resorty siłowe w Rosji (Siły Zbrojne, MSW, FSB).

KamAZ-6350 to rosyjski samochód ciężarowy w układzie 8x8 przeznaczony to przewozu towarów o masie do 10 ton. W przypadku wariantu KamAZ-63501 ładowność została podniesiona do 15 000 kg. Został on wdrożony do służby w armii rosyjskiej na początku lat 2000. Jednostkę napędową stanowi silnik wysokoprężny KamAZ-740.50.360 o mocy 360 KM pozwalający na rozpędzenie pojazdu o masie własnej 11,4 tony do 95 km/h. Ciężarówka ta z racji na swoją ładowność jest wykorzystywana jako baza dla wielu typów uzbrojenia, jak system przeciwlotniczy Pancyr-S/Tor M2KM czy wieloprowadnicowa wyrzutni rakiet 9A52-4 systemu Tornado.