Bartoszycka brygada ćwiczy na Pomorzu

Szkolenie bartoszyckich żołnierzy miało miejsce w kwietniu, czyli bardzo aktywnym pod kątem ćwiczeń przeciwlotników z różnych jednostek czasie. W ramach programu szkolenia realizowano zadania i umiejętności z zakresu strzelania dziennego oraz nocnego, symulowania zagrożeń powietrznych, rozwijania i zwijania stanowisk ogniowych oraz koordynacji działań taktycznych. Do eliminacji celów symulujących środki napadu powietrznego stosowano artyleryjsko-rakietowe zestawy przeciwlotnicze ZUR-23-2KG Jodek-G oraz ich samobieżną odmianę, czyli Hibneryty.

Na zdjęciach udostępnionych przez jednostkę nie są widoczne naramienne wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Grom, które są czasem widoczne na ćwiczeniach z udziałem Hibnerytów. Tym samym strzelania były realizowane (prawdopodobnie) wyłącznie z użyciem uzbrojenia artyleryjskiego w postaci armat przeciwlotniczych kal. 23 mm. Mimo tego, że na obecnym polu walki wspomniany typ uzbrojenia nadaje się już głównie do eliminacji takich celów jak Szahid, to tego typu ćwiczenia są ważnym elementem podtrzymywania zdolności żołnierzy w realizacji zadań, jakie będą przed nimi postawione w czasie W.

Ostatnie tygodnie to bardzo aktywny czas dla Centralnego Poligonu Sił Powietrznych w Ustce, ponieważ na jego terenie zadania z zakresu obrony przeciwlotniczej realizowały różne jednostki. Mowa tutaj o przeciwlotnikach z 10. Brygady Kawalerii Pancernej, 15. Giżyckiej Brygady Zmechanizowanej oraz rezerwistach z 34. Brygady Kawalerii Pancernej. Podobnie jak w przypadku wymienionych formacji podczas ćwiczeń wykorzystano rozwiązania bazujące na armatach przeciwlotniczych ZU-23-2 (Hibneryt i ZSU-23-4MP Biała). Pojawia się ponownie pytanie, co z programem Sona, który ma zaowocować pojazdem, który zastąpi Białe, wycofane już dawno Szyłki oraz także Hibneryty.

Hibneryt to polski artyleryjski zestaw przeciwlotniczy opracowany w latach 80. XX wieku poprzez posadowienie na podwoziu samochodu ciężarowego Star 266 armat przeciwlotniczych ZU-23-2. Powstały łącznie cztery odmiany, cechujące się m.in. zwiększonym poziomem ochrony załogi, innym typem podwozia (np. Star 266M) czy ulepszonym uzbrojeniem w postaci wymiany klasycznych ZU-23-2 na system ZUR-23-2KG Jodek-G wyposażony m.in. w rakiety przeciwlotnicze Grom. Za jego pomocą można razić cele oddalone o 2500 metrów przy pomocy uzbrojenia lufowego oraz 5,5 km przy użyciu pocisków Grom stosowanych w wersji Jodek-KG.

Szybkostrzelność praktyczną określa się na 400 wystrzałów na minutę, przy prędkości wylotowej pocisku wynoszącej 970 m/s. Z racji na swoje uzbrojenie można za pomocą Hibneryta eliminować także cele lekko opancerzone. Pojazdy tego typu w dwóch wariantach służyły do osłony przeciwlotniczej polskich kontyngentów wojskowych w Iraku i Afganistanie.