Turecka „Loara” ochroni czołgi i okręty

Korkut to nowy artyleryjski, samobieżny system przeciwlotniczy, który obecnie wchodzi do eksploatacji w tureckiej armii. Autonomiczna wieża z dwoma 35 mm automatycznymi przeciwlotniczymi armatami Oerlikon KDC przeszła już próby kwalifikacyjne i rozpoczęto jej produkcję w zakładach koncernu Aselsan. Program badań i rozwoju trwał od 2015 roku.

W armii tureckiej z trzema samobieżnymi systemami przeciwlotniczymi współdziałać będzie jeden wóz dowodzenia i kontroli/przekazywania danych (systemu C2), którego możliwości również były testowane w ramach badań systemu wieżowego. Zgodnie z planami wstępnie armia zamówi 42 działa i 14 wozów dowodzenia. Będą one następcą systemu M42 Duster.

Wieża zostanie osadzona na uniwersalnym opancerzonym i pływającym podwoziu gąsienicowym ACV-30 produkowanym w przez FNSS Savunma Sistemleri, natomiast Makina ve Kimya Endüstrisi Kurumu (MKEK) odpowiedzialna będzie za dostarczenie  głównego uzbrojenia i amunicji do niego.

Zestaw umożliwia zwalczania celów powietrznych poruszających się na wysokości do 4 000 metrów. Zautomatyzowany system zasilania pozwala w czasie poniżej 15 sekund dokonać zmiany rodzaju podawanej amunicji. Szybkostrzelność armaty wynosi 1 100 strz./min. Same sprzężone armaty są osadzone z przodu wieży (a nie jak w np. polskim zestawie Loara po jej bokach).

To powoduje, że mechanizmy ich podnoszenia zabierają część przestrzeni wewnątrz wieży, ale z drugiej strony armaty są bardziej zabezpieczone przed uszkodzeniem czy to mechanicznym czy bojowym, a sama autonomiczna wieża może być łatwo dostosowana do montażu na innych platformach (chociażby okrętach). Wprowadzenie prowadnic/wsporników kratownicowych polepszyło stopień stabilizacji luf oraz również zabezpiecza je przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Oprócz tradycyjnych rodzajów amunicji typu HE-I i TP-T, używana będzie nowo opracowywana amunicja programowalna typu air-bursting munition (ABM).

Pojazd dowodzenia i kontroli wyposażony został w trójwspółrzędny radiolokator wykrywania celów powietrznych, system identyfikacji oraz elektrooptyczną głowicę obserwacyjno-śledzącą. Wieża z uzbrojeniem również posiada głowicę elektrooptyczną, system identyfikacji i radiolokator 3D naprowadzania, a niezbędne dane do strzelania pozyskiwane są również z ww. wozu dowodzenia.

System przeznaczony jest do walki z szybkimi i wolnymi statkami powietrznymi, BSP rakietami typu powietrze –ziemia oraz najprawdopodobniej posiada zdolności realizacji zadań typu C-RAMM (Counter Rocket, Artillery, Mortar, Missile). Nowy zestaw podwozia i wieży Korkut została oznaczony jako Hisar-A (lub Hisar-30 – ta ostatnia cyfra odnosi się do DMC całej konfiguracji).

Nowy system jest drugim takim rodzajem broni przeciwlotniczej opracowanej samodzielnie przez przemysł turecki a jego wejście do eksploatacji znacznie wzmocni obronę przeciwlotniczą (i nie tylko) wojsk pancernych i zmechanizowanych. Wprowadzając go do eksploatacji Turcy widzą potrzebę posiadania systemu o wysokiej mobilności, a jednocześnie wielozadaniowego - bo nie tylko do zwalczania celów powietrznych, ale i możliwościach w obszarze C-RAM czy zwalczania rakiet, w tym taktycznych pocisków o zasięgu do 70 km.