Polityka obronna
Terytorialsi, tarcza, kadry. Trzy filary obrony państw bałtyckich [RAPORT]
Litwa, Łotwa i Estonia od początku odzyskania niepodległości były świadome różnych zagrożeń płynących ze strony Rosji i wszelkim sposobami starały się im zapobiegać. Jednocześnie skromne możliwości (głównie ekonomiczne) nie pozwalały na zbudowanie wystarczającego potencjału obronnego wobec czego należało skupić się na tych jego obszarach, w których samodzielnie lub przy wsparciu sojuszniczym można było zbudować efektywnie działające elementy odstraszania. Do nich zaliczyć należy obronę terytorialną, przeciwlotniczą/przeciwrakietową oraz odpowiednie przygotowanie wojska, a w szczególności jego niższej i wyższej kadry dowódczej.
Rosyjskie i rosyjsko-białoruskie ćwiczenia prowadzone w pobliżu granic państw nadbałtyckich, spowodowały, że już kilka lat temu nastąpił stopniowy wzrost wydatków przeznaczonych na ich armie oraz w nieco szerszym zakresie rozpoczęto proces ich modernizacji. Zwrócono się również do USA i NATO o podjęcie dodatkowych środków zapewniających wzrost bezpieczeństwa w tym regionie Europy. Te przedsięwzięcia miałyby również wynikać z wcześniejszych planów NATO dotyczących sojuszniczego wsparcia dla regionu, ale też szybszej reakcji i wypracowania niezbędnych decyzji w przypadku wzrostu zagrożenia.
Jeśli jesteś przedstawicielem wybranych instytucji zajmujących się bezpieczeństwem Państwa przysługuje Ci 100% zniżki!
Aby uzyskać zniżkę załóż darmowe konto w serwisie Defence24.pl używając służbowego adresu e-mail. Po jego potwierdzeniu, jeśli przysługuje Tobie zniżka, uzyskasz dostęp do wszystkich treści na platformie bezpłatnie.