Rosomaki do remontu

Postępowanie dotyczące wyboru wykonawcy przeprowadzono w trybie negocjacyjnym bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu. Wartość umów, które zostaną zawarte w jego ramach, oszacowano na 1,8 mln zł. Prace mają zostać zrealizowane do 15 grudnia 2025 roku, a miejscem ich wykonania będzie 45. Wojskowy Oddział Gospodarczy w Wędrzynie. Zamawiający zastrzegł sobie prawo do wielokrotnego skorzystania z opcji w wysokości do 80% wartości zamówienia podstawowego. Jedynym kryterium oceny ofert była cena, z wagą 100%.

Bezpośrednim uzasadnieniem udzielenia zamówienia było wyłączne posiadanie przez wskazanego wykonawcę praw wyłącznych, w tym własności intelektualnej. Oprócz tego Rosomak S.A jest jedynym podmiotem posiadającym prawa i licencję, na wytwarzanie, naprawy, sprzedaż części zamiennych oraz sprzedaż i promocję KTO Rosomak na zasadzie wyłączności na obszarze RP, a także na świadczenie innych posprzedażowych usług serwisowych, a więc na usługi objęte przedmiotem zamówienia.

KTO Rosomak to licencyjna odmiana fińskiego kołowego transportera opancerzonego Patria AMV. Wóz jest produkowany w zakładach Rosomak S.A. w Siemianowicach Śląskich. Różni się od przodka z Finlandii m.in. zmniejszonymi wymiarami, które czynią go zdolnym do przewozu na pokładzie średnich samolotów transportowych z rodziny C-130 Hercules. Pojazd ten jest bazą dla wielu wersji specjalistycznych, jak wozy ewakuacji medycznej, wozy zabezpieczenia technicznego, a nawet pojazdy walki radioelektronicznej. Jednostkę napędową stanowi silnik Scania DI 12 56A03PE o mocy 480 KM. Bazowo ważący 22 tony wóz może rozpędzić się do 100 km/h na drodze oraz do 10 km/h podczas pokonywania przeszkód wodnych metodą pływania.

W wariancie kołowego bojowego wozu piechoty uzbrojenie umieszczono w wieży Hitfist-30P o włoskim rodowodzie. Uzbrojeniem głównym jest armata łańcuchowa Bushmaster II Mk44 kalibru 30 mm. Sprzężono z nią uniwersalny karabin maszynowy UKM-2000C kal. 7,62 mm. Zapas amunicji do armaty automatycznej wynosi 200 nabojów. Opancerzenie pojazdu zapewnia załodze ochronę przed amunicją kal. 14,5 mm od przodu oraz 7,62 mm w przypadku boków i tyłu kadłuba.

Poziom ochrony może zostać podwyższony dzięki zestawom dodatkowego opancerzenia, lecz jego montaż odbywa się kosztem zdolności wozu do pływania. Tak wyposażony pojazd ma być odporny na ostrzał przedniej części kadłuba przez na starszego typu pociski kal. 30 mm wykorzystywane przez rosyjskie armaty automatyczne 2A42. W przypadku burt kadłuba poziom ochrony po dopancerzeniu odpowiada poziomowi 4 według normy STANAG 4569A, tj. chroni przed amunicją przeciwpancerną kal. 14,5 mm.