Oficjalna przyczyną opóźnienia w przekazaniu flocie obu jednostek była konieczność przeprowadzenia dalszych testów zamontowanych na nich nowych systemów okrętowych. Problemy musiały być bardzo poważne, ponieważ teraz jako nowy termin oddania fregaty wskazuje się koniec przyszłego roku, natomiast przekazanie trałowca ma nastąpić nie wcześniej niż pod koniec maja przyszłego roku.

W przypadku okrętu „Admirał Gorszkow” to opóźnienie przekroczy tak naprawdę trzy lata, ponieważ w pierwszych planach jednostka ta miała zostać wprowadzona do linii w 2013 r. Sprawa dla Rosjan jest o tyle priorytetowa, że jest to pierwsza fregata nowej generacji, którą Rosjanie chcieli produkować seryjnie, by wymienić coraz bardziej starzejące się okręty projektu 1135 typu Krivak. Niektóre rosyjskie źródła mówią nawet o planach wprowadzenia 30 fregat typu Admirał Gorszkow.

Ma to być „koń roboczy” rosyjskiej floty wojennej. Jest to jednostka o wyporności 4500 ton i długości około 130 m, która ma mieć zasięg 4500 Mm i maksymalną prędkość 29,5 w. Największą nowością jest jednak okrętowy system walki fregaty, który ma pozwolić na zwalczanie wszystkich rodzajów zagrożeń na morzu. Przede wszystkim wskazuje się tu na silną obronę przeciwlotniczą. Jego podstawą ma być rakietowy system przeciwlotniczy pionowego startu Redut VLS z czterema modułami po osiem stanowisk startowych. W zależności od potrzeb można do niego ładować rakiety średniego (po jednej rakiecie na stanowisko) i krótkiego zasięgu (po cztery rakiety na stanowisko). Dodatkowo okręt ma być wyposażony w dwa autonomiczne, rakietowo–artyleryjskiej systemy samoobrony Pałasz.

Okręt ten będzie mógł również zwalczać cele nawodne z wykorzystaniem armaty A-129M kalibru 130 mm oraz rakiet przeciwokrętowych różnego typu, odpalanych z dwóch ośmiostanowiskowych wyrzutni pionowego startu 3S14. Wyrzutnie te mogą również służyć do odpalania rakiet manewrujących systemu Kalibr, które, jak pokazały wydarzenia w Syrii, mogą zwalczać cele lądowe na odległości większej niż 1000 Mm.

Zadbano również o możliwość zwalczania okrętów podwodnych wyposażając fregatę w dwie poczwórne wyrzutnie torpedowe kalibru 330 mm oraz śmigłowiec ZOP typu Ka-27.

W międzyczasie pojawiły się jednak poważne problemy techniczne z systemami pokładowymi, a ponadto odcięte został źródło dostaw turbin gazowych na Ukrainie, które stanowiły główny element systemu napędowego nowych okrętów. Teraz Rosjanie muszą w trybie alarmowym uruchamiać produkcję turbin u siebie, co wymaga czasu i pieniędzy.

Równie duże problemy Rosjanie napotkali na trałowcu „Aleksander Obuchow”, który jest pierwszą jednostką projektu 12700. Zgodnie z oficjalnymi danymi flota rosyjska ma w planach wprowadzenie aż 30 jednostek tej klasy,

„Aleksander Obuchow” to stosunkowo duży trałowiec (o wyporności 890 ton), którego kadłub wykonano z kompozytu wzmocnionego włóknem szklanym (co ma ograniczyć pole magnetyczne okrętu). Trałowiec ma się poruszać ze stosunkowo dużą maksymalną prędkością– 16,5 w.

W przypadku „Aleksandra Obuchowa” opóźnienie wyniesie około pół roku, ponieważ jednostka ta została zwodowana w stoczni Średnie-Newski w Sankt Petersburgu 27 czerwca 2014 r., próby zdawcze miały zostać zakończone do września br., a przekazanie miało nastąpić w listopadzie br.

W tym przypadku trudność polegała prawdopodobnie na integracji całego systemu walki, który w założeniu miał w sposób zautomatyzowany wykorzystywać także roboty podwodne. Wymagało to m.in. wprowadzenia systemu dynamicznego pozycjonowania wspomaganego przez dwa pędniki umieszczone w dziobowej części kadłuba. Część elementów tego systemu miała prawdopodobnie zostać dostarczona przez firmy zachodnie i z powodu sankcji nałożonych na Rosję - dostawy zostały zawieszone.