Ukraina: Najpierw Piekło, a potem pociski balistyczne

Ukraina od wielu lat pracuje nad pociskam balistycznymi w ramach programu Sapsan (oraz jego wersji eksportowej Hrim-2/Grom-2). Rozpoczęcie rosyjskiej inwazji wpłynęło na to przedsięwzięcie, powodując konieczność przyspieszenia prac oraz poszukiwań innych kierunków dotyczących pozyskania rakiet dalekiego zasięgu. Przykładem tego jest opracowanie nowego wariantu pocisku przeciwokrętowego Neptun przeznaczonego do atakowania celów naziemnych oraz tworzenie kolejnych typów dronów-rakiet/kamikaze o zasięgu rażenia kilkuset kilometrów jak „Piekło” lub Palanycia.

Jak wskazuje ukraiński portal Prawda Ekonomiczna, prace nad pociskami balistycznymi ciągle trwają i w tym roku miały odbyć się pomyślne ich testy w locie. Mowa tutaj zapewne o tym samym środku bojowym, o którym wspominał prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski podczas sierpniowej konferencji prasowej. Najpewniej jest to konstrukcja bazująca na rakiecie Sapsan/Grom-2 lub też właśnie owa rakieta, przy której prace zostały po latach zakończone. Co ciekawe, w listopadzie zeszłego roku generał brygady Serhij Baranow, szef Głównego Zarządu Rakietowego, Artylerii i Systemów Bezzałogowych Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Ukrainy, przekazał dziennikarce Kyiv not Kiev informację o postępach prac nad rodzimej produkcji pociskach balistycznych z rodziny Sapsan/Hrim-2. 

Generał zaznaczył wtedy, że jeden z testów nowej rakiety zakończył się trafieniem celu na dystansie 700 km. Według niego opracowywana rakieta ma być całkowicie nowym rozwiązaniem, chociaż można się domyślić, że będzie ono garściami czerpać z dotychczasowych doświadczeń przy opracowaniu pocisków Neptun oraz właśnie Grom-2/Sapsan. Jak wskazuje ukraińska Prawda Ekonomiczna, do opracowywania dużych rakiet dalekiego zasięgu pomoce mogą być doświadczenia z tworzenia znacznie mniejszych środków bojowych jak wspomniane Piekło oraz Palanycia. Czy rok 2025 stanie się oficjalnie końcem długiego procesu tworzenia przez Ukrainę własnych pocisków balistycznych? Czas pokaże.

Grom-2/Sapsan to ukraiński system rakiet balistycznych opracowywany przez firmy KB Pivdenne i PA Pivdenmash w celu zastąpienia wyrzutni Toczka-U w ukraińskiej armii oraz sprzedaży eksportowej (Grom-2). System został oparty o podwozie samochodu ciężarowego 10x10 opracowanego przez Charkowskie Zakłady Sprzętu Transportowego i Charkowskie Zakłady im. Morozowa we współpracy z białoruskim koncernem MZKT. Osadzono na nim dwie wyrzutnie pocisków balistycznych, które po wystrzeleniu mogłyby według założeń razić cele na dystansie 500 km (w przypadku eksportowej wersji Grom-2 wartość ta malała do 280-300 km). Sama rakieta o masie 4300 kg miała przenosić głowicę o masie do 480 kg. System naprowadzania łączy pozycjonowanie INS/GPS z optoelektroniczną lub radarową identyfikacją celu. Masa pojazdu wraz z dwiema załadowanymi wyrzutniami według producentów ma ważyć ponad 20 ton.