Tytan nadejdzie wiosną? [ANALIZA]

Umowę na realizację fazy badawczo-rozwojowej ZISW Tytan podpisano w biurowcu fabryki PCO S.A. pięć lat temu - 27 czerwca 2014 r. Zakończyło to dwuletnie negocjacje z krajowym przemysłem i ośrodkami naukowymi. Ostatecznie w skład konsorcjum ZISW Tytan weszły wówczas następujące podmioty: PCO S.A. jako lider, Polski Holding Obronny, Bumar Elektronika, Fabryka Broni Łucznik, Przedsiębiorstwo Sprzętu Ochronnego Maskpol, WB Electronics, Wojskowa Akademia Techniczna, MESKO, Zakłady Metalowe DEZAMET, Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej, Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii, RADMOR (dziś będący częścią Grupy WB), Zakłady Mechaniczne Tarnów.

Jednocześnie podpisano umowę na dostarczenie 14 tysięcy kompletnych systemów „żołnierza przyszłości”. Zakładano wówczas, że pierwsze zestawy zostaną dostarczone w roku 2018 po pracach rozwojowych przeprowadzonych w latach 2014-2017. Testy systemów mieli przeprowadzić żołnierze z 17. Brygady Zmechanizowanej z wykorzystaniem KTO Rosomak. Ostatnie Tytany miały zostać odebrane przez Siły zbrojne RP w roku 2022. Umowa ramowa przewidywała wówczas zainwestowanie w program i kupno zestawów łącznie 5 mld PLN, a w samym tylko 2014 roku ze środków NCBiR wyasygnowano na prace B+R 300 mln PLN, a ze środków MON dodatkowych 100 mln.

9 marca 2016 roku i Szef Inspektoratu Uzbrojenia zatwierdził Ocenę Projektu Wstępnego oraz zweryfikowane Założenia Taktyczno-Techniczne. 8 listopada tegoż roku zawarto kolejny aneks uwzględniający ocenę projektu wstępnego, a także zweryfikowane założenia taktyczno-techniczne będące efektem postępu technicznego na świecie.

„W trakcie pracy rozwojowej ZISW TYTAN były korygowane wymagania na sam system jak i jego elementy, w tym radiostację osobistą, co wynikało z postępu technologicznego i wymagań resortu obrony narodowej. Obecnie opracowywane prototypy są wykonywane zgodnie z nowymi kryteriami” – podano w komunikacie Inspektoratu Uzbrojenia.

Chodziło o to, aby stworzyć system służący siłom zbrojnym w perspektywie wielu lat, a nie który z momencie wprowadzenia będzie już anachroniczny. W ostatnim czasie, patrząc chociażby na projekty realizowane na rzecz US Army, zaczęto stawiać np. na otwartość architektury a co za tym idzie o możliwość integracji systemu z rozwiązaniami, które mogą pojawić się w przyszłości.

Z tych przyczyn termin dostarczenia pierwszych seryjnych Tytanów został odsunięty w czasie. Latem ubiegłego roku IU informował w komunikacie, że pierwsze dostawy kompletnych ZISW Tytan planowane są „nie wcześniej niż w 2020 r.”, po pozytywnym zakończeniu pracy rozwojowej. W tym samym komunikacie informowano, iż badania kwalifikacyjne czterech spośród 27 planowanych elementów już zakończyły się wynikiem pozytywnym. Chodziło o 9 mm pistolet samopowtarzalny, 5,56 mm karabinek standardowy (MSBS), 40 mm granatnik podwieszany oraz nóż-bagnet, a zatem podsystem uzbrojenia nie wymagający integracji elektronicznej z ZISW. Efektem zakończenia prac nad MSBS było też wprowadzenie karabinka Grot do Wojsk Obrony Terytorialnej, gdzie trwa jego dopracowywanie na podstawie doświadczeń polowych.

Latem 2018 r. informowano także, że trwają wstępne badania przechodzi kolejnych 11 elementów: bateria BC4I, naboje przeciwpancerne z rdzeniem wolframowym 5,56x45 mm, wyświetlacz nahełmowy, wskaźnik laserowy, celownik termowizyjny strzelecki, monokular uniwersalny, latarka osobista, celownik kolimatorowy, integrator, nawigacja inercyjna i kamuflaż. W zakresie pozostałych części składowych jak i kompletnego zintegrowanego systemu trwały uzgodnienia Programów i Metodyk Badań Wstępnych.

Najnowsze wieści

„Dla Zaawansowanego Indywidualnego Systemu Walki (ZISW) Tytan wykonane zostały prototypy wszystkich elementów pracy rozwojowej. Obecnie trwają badania wstępne systemu” – informował dziś Inspektorat Uzbrojenia w odpowiedzi na pytania Defence24.

Potem mają nastąpić badania kwalifikacyjne poszczególnych elementów składowych systemu, a następnie Tytana jako zintegrowanej całości. Jak podał przedstawiciel Inspektoratu Uzbrojenia: „zakończenie pracy rozwojowej ZISW Tytan przewidywane jest na koniec marca 2020 r.”.

Informacja ta jest ważna z wielu względów. Po pierwsze dlatego, ponieważ po raz pierwszy w historii programu nie mamy do czynienia z odsuwaniem ukończenia programu w daleką przyszłość. Mowa jest o terminie zakończenia ZISW liczonym w miesiącach. Oznacza to, że poszczególne elementy składowe rzeczywiście są gotowe i ich próby kończą się wynikami pozytywnymi. Zakończenie prac rozwojowych w marcu 2020 r., a zatem na początku roku daje też rzeczywiście szansę na rozpoczęcie dostaw jeszcze w 2020 r. Oznaczało to, że przedsięwzięcie przebiega zgodnie ze zredefiniowanym planem, choć jest opóźnione w stosunku do wcześniejszych założeń.

Oczywiście po przetestowaniu poszczególnych elementów może pojawić się problem integracji elementów w podsystemy a następnie w jedną całość. W grę wchodzą takie potencjalne komplikacje jak zgodność elektromagnetyczna czy zapotrzebowanie na energię elektryczną i możliwości jej zapewnienia przez baterię. Kwestie te były jednak brane pod uwagę już w roku 2014 i wcześniej podczas fazy negocjacyjnej. Obecny harmonogram ma wiec szansę zostać utrzymany.