Kontrakt na modernizację polskich F-16

Prace mają objąć całą flotę 48 polskich Jastrzębi, a wartość umowy to 32,2 mln USD. Nie są to więc prace o wielkiej wartości finansowej. Chodzi o zintegrowanie modułów łącza wymiany danych standardu Link 16 z nowymi radiostacjami wielofunkcyjnego Multifunction Information Distribution System-Joint Tactical Radio System (MIDS).

Prace mają być prowadzone w zakładach w Fort Worth (Teksas) i trwać do końca 2029 roku. Tak długi okres planowanych prac wynika zapewne ze smutnego faktu, że F-16 stanowią obecnie kręgosłup lotniczego komponentu polskich sił powietrznych i poza nimi niektóre zadania mogą wykonywać tylko coraz mniej liczne samoloty postsowieckie MiG-29 i Su-22.

Dopiero teraz, wraz z przybyciem 12 samolotów FA-50GF, rozpoczyna się proces wdrażania do służby maszyn, które będą mogły flotę F-16 odciążyć w stopniu poważniejszym. Ale dopóki to nie nastąpi, czyli aż FA-50GF, FA-50PL i F-35A nie osiągną gotowości operacyjnej, to F-16 nadal będą samolotami mocno zapracowanymi i prace nad ich modyfikacjami czy modernizacjami będą mogły być prowadzone „na raty”, tj. wysyłając do Stanów Zjednoczonych maksymalnie po kilka maszyn jednocześnie.

Nie jest jednak wykluczone, że zakontraktowane teraz prace będą jedynymi na które polskie F-16 będą udawały się za Atlantyk. We wrześniu tego roku Departament Stanu zaakceptował bowiem polski wniosek na pakiet dodatkowych produktów i usług na znacznie większa kwotę niż opisany powyżej. Chodzi o 389 mln USD, czyli ponad 300 mln USD więcej niż miał wynieść planowany wcześniej pakiet usług związanych z utrzymaniem Jastrzębi. Nie jest więc wykluczone, że chodzi o znaczące elementy rozwinięcie polskich samolotów o pakiet V, czyli do Blocku 70/72.

Warto tutaj dodać, że moce produkcyjne związane z prowadzeniem tego rodzaju modernizacji mogą być teraz w firmie Lockheed Martin duże, gdyż właśnie teraz zakończyły się modernizacje pakietu V 141 tajwańskich F-16A/B.