Indie będą produkować amerykańskiego Strykera?

Rozmowy w tej sprawie były prowadzone pomiędzy ministrami/sekretarzami obrony i spraw zagranicznych obu krajów podczas corocznego spotkania w formacie 2+2. W oświadczeniu wydanym po nim wspomniana została chęć wspólnej produkcji pojazdów, która to miałaby wzmocnić wzajemne relacje pomiędzy państwami. Nie zostało określone dokładnie, jak duże byłoby potencjalne zamówienie na KTO Stryker ze strony Nowego Delhi, ani jakie warianty zostałby zamówione. Wiadomy jest jedynie obszar, gdzie zostałyby umieszczone, czyli na granicy z Chinami oraz Pakistanem. Zapotrzebowanie indyjskiej armii na KTO/KBWP wraz z wozami wspierającymi ma iść w tysiące egzemplarzy według tamtejszych wojskowych. Pozyskane miałyby zostać także Strykery wyposażone w przeciwpancerne pociski kierowane, jednak nie określono ich typu.

Decyzja o wspólnej produkcji Strykerów może oznaczać znaczne zmniejszenie potencjalnego zamówienia na indyjskie KTO Kestrel lub nawet zaniechanie ich dalszego kupowania. Z drugiej strony może to rozwinąć rodzimy przemysł zbrojeniowy, ponieważ zyska on możliwość przynajmniej częściowej produkcji (w ramach polityki Made in India) nowoczesnego oraz sprawdzonego w boju KTO. Może to też pozwolić na jego ewentualny eksport do nowych użytkowników. Z racji na specyfikę indyjskiego rynku (znacznie niższe koszta pracy) możliwe, że produkowane tam Strykery będą tańsze od tych oferowanych przez USA. Wiele tutaj będzie zależeć od liczby zamówionych KTO dla indyjskiej armii oraz wynegocjowania liczby możliwych do produkcji na miejscu elementów np. całych kadłubów.

M1126 Stryker to amerykański kołowy transporter opancerzony opracowany przez General Dynamic Land Systems Canada (GDLS-C) na bazie rodziny wozów LAV III dla armii amerykańskiej. Jednostkę napędową wozu stanowi silnik Caterpillar C7 o mocy 350 KM, pozwalający na rozpędzenie pojazdu do 96 km/h. Uzbrojenie główne wozu zostało umiejscowione w zdalnie sterowanym module uzbrojenia Protector i stanowi je wielkokalibrowy karabin maszynowy M2 kal. 12,7 mm lub granatnik automatyczny Mk 19 kal. 40 mm. Istnieje możliwość integracji z nim innych modułów uzbrojenia oraz systemów wieżowych wyposażonych w różnego typu armaty małokalibrowe. Opancerzenie Strykera zapewnia jego załodze ochronę przed amunicją kal. 14,5 mm dzięki implementacji pancerza ceramicznego na bazowym kadłubie wykonanym  ze stalowych płyt o wysokiej twardości. Co więcej, na pojeździe można implementować pancerz siatkowy/prętowy, który zwiększa jego odporność na pojedyncze głowice kumulacyjne.