Bóg wojny wagi ciężkiej - 2S7 w działaniach na Ukrainie

Kryzys ukraiński - raport specjalny Defence24.pl

Artyleria po raz kolejny udowadnia, że nie bez powodu ma swój przydomek, jej zmasowane użycie pozwala na zneutralizowanie każdegu typu sprzętu lądowego. Począwszy od haubic ciągnionych jak D-30, poprzez samobieżne armatohaubice jak 2S1 czy 2S19, kończąc na artylerii rakietowej jak BM-21 czy BM-30. Jednak pojawienie się 2S7 Pion/Malka zawsze wzbudza emocje ze względu na największe możliwości niszczące przy trafieniu celu. Armata kalibru 203 mm może strzelać pociskami ważącymi 110 kg na odległość 37,5 km, jeżeli zostanie zastosowna amunicja z dodatkowym napędem rakietowym donośność zwiększa się do 47,5 km. Działo zasilane jest amunicją rozdzielnego ładowania. Dodatkowo system 2S7 jest w stanie strzelać amunicją z ładunkami jądrowymi, co zostało podchwycone od razu przez media, gdy rosyjskie Małki zjawiły się na terenie Ukrainy.

Działo samobieżne 2S7 Pion zostało wprowadzone do Armii Radzieckiej w 1976 roku. Później trafił do Czechosłowacji i Polski, jednak w niewielkiej ilości. W 1983 roku wprowadzono modyfikację Piona, zwiększono szybkostrzelność do 2,5 sztrz./min., dodano nowy mocniejszy silnik i zwiększono podstawową jednostkę ogniową z 4 do 8 pocisków. Był to jednak zapas amunicji nienaruszalny, działo ładowano pociskami dostarczanymi ciężarówkami. Po tej modernizacji systemowi nadano nazwę 2S7M/Małka. Największymi użytkownikami tego systemu artyleryjskiego pozostaje Ukraina (około 90 maszyn, z czego większość w rezerwie) oraz Rosja (60 sztuk w standardzie 2S7M Małka, kolejne kilkadziesiąt zmagazynowanych). W przypadku tych drugich, przeszły one modernizację zakładajacą ulepszenie układu jezdnego i elektroniki, zakończoną w grudniu 2021 roku.