O powodzeniu działań obronnych decyduje wiele czynników. Jednym z nich jest teren walki. Umiejętność wykorzystania właściwości taktycznych terenu jest właśnie tym czynnikiem, który w naturalny sposób oddziałuje na korzyść obrońcy. Jego wszechstronna ocena i właściwe włączenie naturalnych walorów w planowany system walki znacznie zwiększa powodzenie w obronie, a samo jej przygotowanie to również sztuka wykorzystania terenu (tworzenie różnych zapór, murów czy zasieków z wykorzystaniem drzew było wykorzystywane już od czasów starożytnych). Wiedzą o tym wojska inżynieryjne wielu krajów, również NATO i starają się tę wiedzę w konkretnych przypadkach wykorzystać.

Czytaj też: Litwini przygotowują się do wojny partyzanckiej

Rosja ma wiele pojazdów pancernych i opancerzonych z kolei np. kraje bałtyckie posiadają odpowiednie naturalne warunki by w razie jej ataku skutecznie opóźnić ruchy wojsk lub stwarzać dogodne szanse do ich niszczenia. Dlatego też, stacjonujące na Litwie pododdziały, m.in. kanadyjskie i amerykańskie, przeprowadziły wiele szkoleń związanych z wykorzystaniem naturalnych właściwości terenowych w celach obronnych. Szkolono m.in. armie litewską i obronę terytorialna w zakresie blokowania dróg za pomocą powalonych drzew.

Na filmie NATO pokazani są żołnierze budujący przeszkody podczas trwania ćwiczeń Iron Sword 2016, w których wzięło udział prawie 4000 żołnierzy z 11 krajów. Żołnierze z kanadyjskiego 1 Pułku Inżynieryjnego i batalionu inżynieryjnego 54 Brygady USA za pomocą ładunków wybuchowych wysadzali drzewa tworząc splataną sieć konarów i gałęzi nieprzejezdną nawet dla czołgów. Z pozoru wydawało by się prosta technika jednak wymaga właściwego przygotowania i oceny zarówno ilości potrzebnego materiału wybuchowego, możliwości skutecznego wykorzystania dostępnych drzew czy takiego założenia ładunków by powalone nimi drzewa utworzyły solidna „kratownicową” zaporę. Można jej skuteczność wzmocnić poprzez wykorzystanie sztucznych elementów np. za pomocą drutu kolczastego (skutecznego w przypadku chęci przedarcia się przez spieszoną piechotę) lub ładunków wybuchowych czy min.

Czytaj też: Amerykańscy specjalsi w krajach bałtyckich

Postawiona zapora skutecznie paraliżuje ruch wojsk w terenie lesistym, gdyż w takim terenie z reguły słabo jest rozwinięta drożnia, drogi są wąskie, kręte, o słabej nawierzchni. Ciężki sprzęt szybko je niszczy a budowa nowych przepraw jest bardzo pracochłonna. Takie zapory nie tylko mogą skutecznie powstrzymać tempo natarcia, ale również stanowią doskonałe miejsce do zorganizowania zasadzki ppanc. np. z użyciem eksploatowanych w litewskiej armii zestawów ppk Javelin.

Obecnie prowadzone działania taktyczno-operacyjne charakteryzują się dużą dynamiką oraz czasoprzestrzennym charakterem ich prowadzenia. Organizacyjnie wiele pododdziałów i oddziałów przygotowanych jest do działania w ramach grup manewrowych (zawczasu przygotowanych lub doraźnych) i wykonania określonych zadań na różnej głębokości działania. Skuteczne wykorzystanie takich grup uzależnione jest od właściwego stopnia ich przygotowania oraz wyposażenia w niezbędne uzbrojenie i sprzęt wojskowy dający im możliwość realizacji stawianych przed nimi zadań. Szybkość działań pozwala na przeprowadzenie szeregu manewrów (odcięcia, otocznia czy bezpośredniego czołowego niszczenia), co sprawia że obrońca nie zawsze ma wystarczające siły i środki by skutecznie zareagować w każdym miejscu i czasie. Ale może wykorzystując stare, sprawdzone sposoby zawczasu inżynieryjnie przygotować się do walki z różnymi systemami uzbrojenia przeciwnika.

Właśnie zadaniem wojsk inżynieryjnych jest m.in. takie przygotowanie terenu by narzucić agresorowi własne warunki prowadzenia działań oraz otrzymać czas niezbędny do podjęcia decyzji o dalszych działaniach czy sprowadzenia posiłków.