Zmiana w umowie na produkcję i dostawę pocisków PAC-3

Zmiana ta, jak zaznaczają przedstawiciele Lockheed Martin, znalazła się w aneksie do wartej 944 mln dol. umowy zawartej 21 grudnia 2017 r., dotyczącej produkcji i dostaw pocisków PAC-3 oraz PAC-3 MSE. Jak zaznaczało Defence24.pl pod koniec grudnia, koncern otrzymał kontrakt na produkcję i dostawę łącznie 208 pocisków przeciwrakietowych PAC-3 MSE i PAC-3 CRI. Łączna liczba zamówionych rakiet była więc taka sama, jak maksymalna notyfikowana w programie Wisła (bez uwzględnienia rakiet przeznaczonych do testów), z tym że Polska zamierza zakupić wyłącznie pociski PAC-3 MSE.

Zmiany w kontrakcie obejmują dostawy pocisków PAC-3 i PAC-3 MSE, zestawy do modyfikacji wyrzutni oraz związane z tym dodatkowe wyposażenie i części zamienne.

Pociski PAC-3 i PAC-3 MSE zapewniają naszym klientom (...) sprawdzoną w walce technologię hit-to-kill, która pozwala reagować na rosnące i zmieniające się zagrożenia. (...) PAC-3 oraz jego wzmocniona wersja MSE to (...) pociski przechwytujące, które wykorzystują dokładność trafień, skuteczność i zwiększone bezpieczeństwo dzięki technologii kinetycznego niszczenia celów.

PAC-3 MSE to pocisk przechwytujący o wysokiej prędkości, wykorzystywany do obrony przed nadlatującymi zagrożeniami, w tym taktycznymi rakietami balistycznymi, pociskami manewrującymi i samolotami. PAC-3 zapewnia zdolności obrony przeciwrakietowej 11 krajom – Stanom Zjednoczonym, Niemcom, Kuwejtowi, Japonii, Katarowi, Korei Południowej, Arabii Saudyjskiej, Tajwanowi, Holandii, Zjednoczonym Emiratom Arabskim i Rumunii. 

Wersja PAC-3 MSE, bazująca na sprawdzonym pocisku PAC-3, wykorzystuje dwuimpulsowy silnik rakietowy na paliwo stałe, co pozwala zwiększyć pułap i zasięg pocisku oraz polepsza jego możliwości w starciu z ewoluującymi zagrożeniami. Rakiety tego typu osiągnęły wstępną gotowość operacyjną w sierpniu 2016 roku.