Szwajcaria: "automatyczna" haubica na kołach zamiast gąsienic

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Szwajcaria obecnie użytkuje około 130 gąsienicowych samobieżnych armatohaubic M109 KAWEST kal. 155 mm, które obecnie nie są już najnowszym rozwiązaniem, jednak dalej dość skutecznym względem choćby starszych wersji M109 o krótszym przewodzie lufy. KAWEST to szwajcarska modernizacja tej bardzo popularnej artylerii samobieżnej, w której zastosowano lokalnie produkowaną armatę L47 155 mm o zwiększonym zasięgu strzelania do 36 km. Dodatkowo posiada ona system nawigacji inercyjnej w połączeniu z nowym systemem sterowania uzbrojeniem i większą ilością amunicji. Szwajcaria w pewnym momencie posiadała aż 577 egzemplarzy M109 w różnych wersjach, jednak po zakończeniu zimnej wojny rezygnowano z najstarszych wersji i w kolejnych latach zmniejszano liczbę ogólną uzbrojenia na stanie szwajcarskiej armii. Co warte podkreślenia, oba systemy wybrane do końcowej fazy postępowania mają automat ładowania, co zwiększa stałą szybkostrzelność artylerii i pozwala na odjęcie jednego załoganta, zostawiając więcej miejsca na dodatkowe wyposażenie lub po prostu zmniejszając kubaturę pojazdu.

Archer to 155 mm armatohaubica samobieżna na podwoziu kołowym. Działo zostało opracowane na bazie rozwiązań ciągnionego systemu FH77 BW L52, posiada lufę o długości 52 kalibrów. Według informacji BAE Systems Archer może strzelać pociskami do zwalczania celów opancerzonych BONUS na odległość do 35 km, amunicją konwencjonalną do 40 km, a precyzyjnie naprowadzaną amunicją Excalibur na odległość przekraczającą 50 km. Zautomatyzowane magazyny mogą pomieścić różne typów amunicji i ładunków modułowych potrzebnych do wsparcia dowolnej misji. Archer jest wyposażony w cyfrowy system dowodzenia, kontroli i kierowania ogniem i może być transportowany za pomocą samolotu A400M.

Operatorzy kontrolują cały system działa z bezpiecznej opancerzonej kabiny Archer. W ciągu zaledwie 20 sekund pojazd może się zatrzymać i wystrzelić swój pierwszy pocisk. Po zakończeniu misji ogniowej Archer jest w stanie przejść do pozycji marszowej w ciągu 20 sekund. W mniej niż dwie minuty Archer może wystrzelić sześć pocisków i przemieścić się, podczas gdy załoga pozostaje w opancerzonej kabinie.

RCH 155 to kołowa samobieżna armatohaubica wykorzystująca podwozie kołowego transportera opancerzonego Boxer. Moduł wieżowy to tak naprawdę pomniejszona wersja znana z PzH 2000, o identycznym dziale, pozwalającym strzelać na dystansie podobnym do "większego brata". Jednostkę napędową stanowi silnik MTU V8 199TE20/21 o mocy 815 koni mechanicznych, co pozwala na poruszanie się z prędkością maksymalną 100 kilometrów na godzinę. Z pełnym zapasem paliwa jest w stanie przejechać około 700 kilometrów.

Co ciekawe, proponowany wariant RCH 155 dla Szwajcarii nie jest oparty o Boxera, a o podwozie kołowego transportera opancerzonego Piranha. Ma to sens, zważywszy na to, że jest on podstawowym KTO używanym przez Szwajcarię, co w razie wyboru propozycji KMW znacząco zmniejszy koszty eksploatacji i ułatwi wiele aspektów wdrożeniowych, niż jakby proponowano jako podwozie Boxera.