Ukraińcy szkolą się na wycofanym sprzęcie

O ile w przypadku bojowych wozów piechoty BMP-1 możemy powiedzieć, że były one tylko częściowo wycofane ze służby przed 24 lutego, o tyle czołgi T-64A to rodzaj ciężkiej techniki, jaki był w znacznej większości zmagazynowany w ukraińskiej armii. Wiele z nich jest od momentu wybuchu wojny przywracanych do służby przez samych Ukraińców (i nie tylko ich). Obecnie w procesie przywracania maszyn wycofanych dawno temu z armii pomagają Czesi, którzy najpewniej będą także w jakimś stopniu modernizować je. Z racji na to, że wielu rezerwistów zna te maszyny (podobnie jak BMP-1) ich ponowne "przeszkolenie" nie powinno być problemem.

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

T-64A to sowiecki czołg podstawowy II generacji opracowany przez Biuro Konstrukcyjne Maszyn Transportowych im. Wiaczesława Małyszewa z Charkowa. Głównym konstruktorem tego przełomowego wozu był Aleksander Morozow. Uzbrojenie główne T-64 stanowi 125 mm armata gładkolufowa D-81T (2A46). Sprzężono z nią karabin maszynowy PKTM kalibru 7,62 mm, zaś na stropie wieży zamontowano wielkokalibrowy karabin maszynowy NSWT kal. 12,7 mm. Zapas amunicji dla uzbrojenia głównego wynosi 40 naboi, z czego 28 znajduje się w zautomatyzowanym systemie ładowania (tzw. "karuzeli") ulokowanym pod wieżą. Czołg napędza wysokoprężny silnik 5DTF o mocy 700 KM, który umożliwia rozpędzenie wozu do 45-55 km/h. Zasięg operacyjny pojazdu w tym wariancie określa się na 500 km.

BMP-1 to radziecki bojowy wóz piechoty skonstruowany w drugiej połowie lat 60. XX wieku jako pierwszy bojowy wóz piechoty ZSRR. Uzbrojenie główne stanowi armata 2A28 Grom kal. 76 mm, a jej uzupełnieniem jest karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm. Do eliminowania celów ciężko opancerzonych służy mu archaiczny już przeciwpancerny pocisk kierowany I generacji 9M14 Malutka o możliwości penetracji pancerza o grubości 400 mm. Jednostkę napędową stanowi 6-cylindrowy, czterosuwowy, wysokoprężny silnik UTD-20 o mocy 300 KM.