Estonia wzmocni obronę powietrzną Ukrainy

Nie wiadom, w jakim wariancie będą przekazane Ukrainie przez Estonię systemy Mistral, agdyż ta posiadała je w wersji drugiej oraz trzeciej generacji. Ich oddanie do Kijowa będzie częściowo rekompensowane przez pozyskane we wrześniu zeszłego roku za nieokreśloną sumę polskiej produkcji 100 mechanizmów startowych oraz 300 pocisków PPZR Piorun. Ukraina posiada od dawna systemy przeciwlotnicze rodziny Mistral w różnych odmianach od m.in. z Francji oraz Norwegii, zatem jest on dobrze znany ukraińskim przeciwlotnikom. Estońska donacja będzie zawierać zarówno wyrzutnie, jak i zapas pocisków do nich, co pozwoli na uzupełnienie części braków. Z racji na większą masę wyrzutni oraz samego pocisku są one odpalane nie „z ramienia” jak Piorun, czy Stinger, ale z trójnogu umieszczonego na ziemi lub mobilnej platformie jak samochód terenowy.

Mistral to francuski system przeciwlotniczy bardzo krótkiego zasięgu zaprojektowany w połowie lat 80. XX wieku i od 1989 roku produkowany przez koncern MBDA. Od tego momentu stał się on podstawowym środkiem zwalczania celów powietrznych na krótkim dystansie we francuskich Siłach Zbrojnych. Prace nad nim prowadzono w oparciu o system przeciwlotniczy poprzedniej generacji SATCP. Wystrzeliwane pociski rakietowe naprowadzane są na podczerwień i mogą razić cele w odległości do maksymalnie 5-8 km (w zależności od wersji). System nie może być odpalany z ramienia (jak Stinger, Igła czy Grom/Piorun) i wymaga ustawienia na specjalnym stanowisku ogniowym, które może być przewożone przez pojazd i rozstawiane w wybranym miejscu, lub zintegrowane platformą (lądową, morską lub powietrzną). Wersja Mistral 3 charakteryzuje się m.in. większą odpornością na zakłócenia i zdolnością niszczenia celów powietrznych o niskiej sygnaturze cieplnej, takich jak pociski czy bezzałogowe statki powietrzne. Obecnie wersja ta używana jest przez takie kraje jak Francja, Węgry, Hiszpania czy Estonia